İçinizdeki Güneşin Ateşini Yakın ve Kaderinizin Efendisi Olun İçinizde bir krallık var. Ve o krallığın bir tahtı… Ama o tahtta kim oturuyor? Çoğu zaman, o taht boştur. Ya da daha kötüsü, o taht, geçmişin hayaletleri, başkalarının beklentileri ve en acımasızı, kendi içsel eleştirmeniniz tarafından işgal edilmiştir. O eleştirmen, size sürekli olarak “Yeterince iyi değilsin”, “Başaramazsın”, […]
Görünmez Dünyanın Kapılarını Aralayan Usta Bir Sanatın Adımları Belki bir dostunuzdan duydunuz. Belki bir yerde okudunuz. Yıllardır geçmeyen bir ağrının, bir seanstan sonra hafiflediğini… Bitmek bilmeyen bir anksiyetenin, yerini tarifsiz bir huzura bıraktığını… Ve zihninizin bir köşesinde o sihirli, o şüpheci soru belirdi: “Peki ama, bioenerji tam olarak nasıl yapılır?” Bu soru, sadece bir merakın değil,
O Son Sigarayı Söndürün, Ruhunuzdaki Ateşi Yakın O anı bilirsiniz. Yoğun bir stresin ortasında, zorlu bir konuşmanın ardından ya da sadece bir fincan kahvenin yanında… Eliniz, sanki sizden bağımsız bir iradeye sahipmiş gibi, o pakete uzanır. Bir tane yakarsınız. O ilk nefesi çektiğinizde, omuzlarınızdaki o görünmez yükün anlık olarak hafiflediğini, zihninizdeki o gürültünün bir anlığına
Hayatın Kaybettiğiniz Tatlılığını Geri Almanın Enerjetik Yolu Sayılar… Hayatınız sayılarla yönetiliyor. Açlık kan şekeriniz, tokluk kan şekeriniz, insülin üniteleriniz, karbonhidrat sayımlarınız… Bedeniniz, sürekli kontrol edilmesi, denetlenmesi ve yönetilmesi gereken bir makineye dönüşmüş gibi. Yediğiniz her lokma, attığınız her adım, bir endişe ve hesaplama yumağı. Ve en acısı, o derin yorgunluk. Sadece bedensel bir yorgunluk değil
Bitmek bilmeyen bir kaydırma maratonu… Yüzlerce profil, anlamsız sohbetler, bir hevesle başlanan ama hayal kırıklığıyla biten buluşmalar ve en acısı, o ani, açıklamasız sessizlik: “ghosting”. Her yeni denemede, umudunuzdan bir parça daha eksilir. Ve geceleri yastığa başınızı koyduğunuzda, zihninizde o zehirli sorular döner durur: “Sorun bende mi?”, “Neden kimse beni gerçekten görmüyor?”, “Belki de ben
Geçmiş, gerçekten geçer mi? Yoksa bazı anlar, zamanın içinde donup kalarak ruhumuzda görünmez birer kıymık gibi mi yaşar? Bir kaza, bir kayıp, bir ihanet, çocuklukta yaşanan bir ihmal… Olay biter, zaman geçer, hayat devam eder. Ama bedenin bir köşesinde, o anın şoku, korkusu ve çaresizliği hala ilk günkü gibi canlıdır. Bu, travmanın sessiz mirasıdır. Mantığınızla
Belki bir arkadaşınızdan duydunuz, belki bir kitapta okudunuz, belki de sosyal medyada karşınıza çıktı: O sihirli kelime, “Olumlama”. Hayatınızı, sadece birkaç pozitif cümleyi tekrar ederek değiştirebileceğiniz vaadi… Kulağa ne kadar da basit ve umut verici geliyor, değil mi? Ve muhtemelen denediniz. Aynanın karşısına geçip, içinizdeki o endişeli sese rağmen, “Ben zenginim,” dediniz. Kalbinizdeki o yalnızlık
Yine ay sonu. Yine o tanıdık sıkışıklık, o mideye oturan endişe. Ne kadar çok çalışırsanız çalışın, ne kadar çok dua ederseniz edin, sanki evrende paranın aktığı gizli bir nehir var ve sizin borularınız o nehre bir türlü bağlanamıyor. Fırsatlar teğet geçiyor, tam elinize para geçecekken beklenmedik bir masraf çıkıyor, borçlar bir türlü bitmiyor. Kendinize “daha
Bir uyarıdır bu. Bir kişisel gelişim tavsiyesi değil. Eğer hayatınızın o öngörülebilir, güvenli, konforlu ve biraz da sıkıcı ritminden memnunsanız, bu sayfayı hemen kapatın. Eğer sabah uyandığınızda o günün bir öncekinden pek de farklı olmayacağını bilmenin o uyuşturan huzurunu seviyorsanız, başka bir şey okuyun. Çünkü size, varlığınızın derinliklerinde, açılmaması gereken bir Pandora’nın Kutusu’ndan, uyandırılmaması gereken
Zihninizle çözemediğiniz düğümler var, değil mi? Üzerine ne kadar düşünseniz de, ne kadar analiz etseniz de bir türlü kaynağını bulamadığınız bir hüzün, bir öfke veya sürekli tekrar eden bir başarısızlık döngüsü… Terapi odalarında saatlerce konuştunuz, kendinize olumlamalar fısıldadınız, mantığınızla her şeyi yerli yerine koydunuz. Ama bir şeyler hala eksik. Sanki asıl cevap, kelimelerin ulaşamadığı, mantığın