Görünmez Dünyanın Kapılarını Aralayan Usta Bir Sanatın Adımları Belki bir dostunuzdan duydunuz. Belki bir yerde okudunuz. Yıllardır geçmeyen bir ağrının, bir seanstan sonra hafiflediğini… Bitmek bilmeyen bir anksiyetenin, yerini tarifsiz bir huzura bıraktığını… Ve zihninizin bir köşesinde o sihirli, o şüpheci soru belirdi: “Peki ama, bioenerji tam olarak nasıl yapılır?” Bu soru, sadece bir merakın değil, […]
O Son Sigarayı Söndürün, Ruhunuzdaki Ateşi Yakın O anı bilirsiniz. Yoğun bir stresin ortasında, zorlu bir konuşmanın ardından ya da sadece bir fincan kahvenin yanında… Eliniz, sanki sizden bağımsız bir iradeye sahipmiş gibi, o pakete uzanır. Bir tane yakarsınız. O ilk nefesi çektiğinizde, omuzlarınızdaki o görünmez yükün anlık olarak hafiflediğini, zihninizdeki o gürültünün bir anlığına
Hayatın Kaybettiğiniz Tatlılığını Geri Almanın Enerjetik Yolu Sayılar… Hayatınız sayılarla yönetiliyor. Açlık kan şekeriniz, tokluk kan şekeriniz, insülin üniteleriniz, karbonhidrat sayımlarınız… Bedeniniz, sürekli kontrol edilmesi, denetlenmesi ve yönetilmesi gereken bir makineye dönüşmüş gibi. Yediğiniz her lokma, attığınız her adım, bir endişe ve hesaplama yumağı. Ve en acısı, o derin yorgunluk. Sadece bedensel bir yorgunluk değil
Karanlık bir oda. Sessizlik. Gözlerinizi kapattığınızda bile zonklayan, adeta kendi kalp atışı olan bir ağrı. Işığa, sese, hatta en sevdiğiniz kokuya bile tahammül edemediğiniz anlar. Planların iptal olduğu, yaşamın durma noktasına geldiği günler. Eğer bu satırları okuyorsanız, migrenin sadece bir “baş ağrısı” olmadığını en derinden bilenlerdensiniz. O, hayatınızı rehin alan bir fırtına gibidir. Peki ya
Hiçbir sebep yokken kendinizi yorgun hissettiğiniz oldu mu? Ya da sürekli tekrar eden bir omuz ağrısı, bir türlü geçmeyen bir mide sıkıntısı, adını koyamadığınız bir huzursuzluk… Modern tıp bu semptomlara isimler koyar, çözümler sunar. Peki ya bedeniniz size aslında başka bir dilde, çok daha derin bir yerden bir şeyler fısıldıyorsa? Ya omuzunuzdaki ağrı, taşımaktan yorulduğunuz
Hayatınızın bir yol ayrımında durduğunuzu hayal edin. Önünüzde uzanan yollar… Mantığınız, en güvenli, en bilindik, en “akla yatkın” yolu işaret ediyor. Hesaplar yapılmış, listeler hazırlanmış, artılar ve eksiler tartılmış. Herkesin size tavsiye edeceği yol bu. Ama içinizde, midenizin derinliklerinde bir yerlerde, küçücük, inatçı bir fısıltı var. Adını koyamadığınız bir “his”. O his, size tam tersi
Evinizin kapısından içeri girdiğinizde ne hissediyorsunuz? O an, günün tüm yorgunluğunu, stresini ve gürültüsünü dışarıda bıraktığınız, sizi şefkatle saran, huzur dolu bir sığınak mı karşılıyor sizi? Yoksa kapıyı açtığınızda, adını koyamadığınız, ağır, durgun ve boğucu bir havayla mı karşılaşıyorsunuz? Belki de eviniz pırıl pırıl temizdir, her şey yerli yerindedir ama yine de bir şeyler “yanlış”
Zihninizi bir an için bereketli bir bahçe olarak hayal edin. Düşünceleriniz ise, bu bahçeye ektiğiniz tohumlardır. Her bir düşünce – ister endişe dolu bir fısıltı, ister neşe dolu bir kahkaha, isterse de öfke dolu bir haykırış olsun – bu toprağa ekilir. Ve her tohum, tabiatı gereği, kendi türünden bir bitki verir. Endişe tohumları korku dikenleri
Varlığınızı bir an için düşünün. Onu, kusursuz bir işçilikle yaratılmış, sayısız telden oluşan ilahi bir enstrüman olarak hayal edin. Her bir hücreniz bir nota, her bir organınız bir akor, her bir duygunuz ise bu enstrümandan yayılan bir melodi… Doğduğunuzda bu enstrüman, yaratıcısının elinden çıktığı gibi mükemmel bir akorttaydı. Her teli doğru frekansta titreşiyor, varlığınızdan evrene
Zihninizi bir an için susturun ve şu soruyu tüm samimiyetinizle kendinize sorun: “Bağlantı” nedir? İki insanın el sıkışması mı? Aynı odada nefes alıp vermesi mi? Göz göze gelmesi mi? Modern dünya, bize bağlantının ve varlığın sadece fiziksel temasla, aynı mekânı paylaşmakla mümkün olduğunu öğretti. Bedenlerimiz, bizi birbirimizden ayıran etten duvarlar; şehirler ve okyanuslar ise aşılması